Dag zeventien

 Het is al weer over negenen wanneer er aanstalten wordt gemaakt het bed te verlaten. Het moet niet gekker worden. Zeker niet een gewoonte. Zeker niet in het voorjaar en zeker niet in de zomer. Die is nu nog ver weg. Wat is wel zeker op dit moment. Niets, helemaal niets. Zeker is haast wel dat je er toch een keertje uit zal moeten. Al die bruine bolletjes liggen anders ook maar te verpieteren. Duidelijk is te zien bij het opentrekken van de broodlade er is te royaal ingekocht. Dat is van latere zorg. Bij de gebruikelijk ochtend handelingen komt ineens de voortuin in je gedachte. Ik noem het maar de voortuin. Het is het stukje plantsoen bij de ingang van lift twee.  Er zijn daar in het najaar wat bollen in de grond gezet. Die doen het geweldig. De grond er om heen moet nu zeker een keertje los worden gemaakt.  Ook de plantjes die we niet wensen (Onkruid noemen we dat) moeten nu zeker los geschoffeld worden. Ook bij die plantjes begint het te kriebelen en willen ze vooruit. Dat is iets wat wij nou net niet wensen. Na een telefoontje met onze bedrijfsleider heb ik aangeboden die arbeid te gaan plegen. Het nodigt uit. Geen regen de komende dagen. (Kenners laten dat weten).  Wanneer je de tijd neemt, want ook daar vraagt het lichaam om, moet het zeker lukken. De helft is inmiddels geschoffeld ook is voedsel bij de plantjes gestrooid. Je zet de schoffel even in je garage. Het is Lunchtijd. Inmiddels heeft de middag zijn intrede gedaan.  

 De lunch wordt gebruikt. De rust genomen en even na de middag weer aan de arbeid. Een zelfde deel van de border wordt ook netjes losgemaakt. Al kan ik er niet aan ontkomen een paar narcissen te hebben geknopt zoals dat in de bollen streek heet. Die doen dat daar echter met een heel ander doel.  Morgen(donderdag) gaan we verder.

De maaltijd wordt gebruikt. De TV aan. Interessante documentaire over Koningin Beatrix waaruit voor mij blijkt. Zij heeft het voortreffelijk gedaan. Wat me wel steeds op viel. Ze heeft een geweldige kapper.  Verder.!!! Alleen maar Corona. Je wordt er alleen maar droeviger van. Hoe dichtbij zal het al zijn. Nog steeds geen afname. Hopen dat het aan ons voorbij gaat. Bij het schoffelen haast niemand gezien en dan nog op afstand. Het gaat je wel meer beangstigen. Ga je wel of niet naar buiten, terwijl dat nog wel is toegestaan.

Cees