Dag Negentien

 Ik zit op mijn home trainer. Luister naar radio Utrecht. Allemaal mogelijk tegenwoordig. In iedere kamer is hij te horen. Moderne systemen kunnen er voor zorgen. Wil ik naar Liesbeth list luisteren. Typ de naam maar in. Even wachten en al haar albums of wat dan ook zijn te beluisteren. Maar Corona. Kun je alleen maar voelen, en krijgen.  De bestrijding van dat virus tot op heden niet kapot te krijgen. Je trapt en trapt en probeert maar niet te transpireren. Weer een schoon overhemd aantrekken moet maar even wachten.  Zelfs tot de volgende ochtend. Uit hoef je niet. Mag je niet. Is niet helemaal waar. Nou je mag indien noodzakelijk en je wel frisse lucht wil proeven een stukje lopen of fietsen. LET WEL OP “houdt afstand”. Je bent nog niet even buiten geweest.  Hoewel heel even. De boodschappen die heel aardige mensen voor je hebben gehaald, moet je wel in ontvangst nemen. Worden met het onderstel van een reiskoffer heel handig naar boven gebracht. Een grote vrachtauto was bezig volgeladen te worden met spullen uit een berging. Ik kreeg wel de indruk dat er veel moest worden geruimd. Achter in de wagen werd heel netjes begonnen met stapelen.

Wat me nog nooit is gebeurd. De apotheek bezorgde thuis. Wat een luxe.  Er wordt gebeld. Ik versta niet de naam. Druk wel op het knopje en open gaat het beneden. Ik denk, wie krijgen we nu op bezoek. De afbeelding leek niet op een bekende of een van de kinderen. Ik wachtte af. EN “de apotheek”. Met een lange stok, het leek op een vuilpakker werden mijn pillen aangereikt. Dat overdenk je allemaal terwijl de pedalen rond gaan en je ook nog even naar buiten kijkt. De Lente is in aantocht. Ze kondigen het steeds maar aan. Zondag misschien wel 20 graden. Wat een luxe. Zou meneer  Corona daar last van krijgen . Van de warmte liet ik me vertellen van te veel warmte houdt hij niet.

 De pedealen tot stilstand gebracht.  Was niet zo moeilijk en dit allemaal maar even op de computer in getypt. Netjes    onder “Dag Negentien”. Wat een toestand. Onderwijl staat ook de waterkoker te proberen zijn inhoud op 100 graden  te krijgen , zodat van een heerlijk kopje thee kan worden genoten.  Met daarbij een lekker koekje. Je ziet dat trommel zowat leeg is. Ze zijn ook zo lekker. 

Zo ging het met de maaltijd al precies eender. Een bestelling voor een dag of vier wordt netjes bij je thuis bezorgt. Jij doet open en even later je houdt afstand worden de maaltijden bij je deur op de grond gezet met het pinapparaat bovenop.  Het bedrag wordt twee meter verderop ingevoerd. Je legt je kaart erop en klaar is kees. Met een hartelijk dank en eet smakelijk gaat de bezorger de lift in.  Het smaakte voortreffelijk. Ook het toetje meegebracht door je dochter. 

Cees