Het is of wordt voorjaar. Echt waar.

paarsebloemen
gelebloemen
wittebloemen

De week

Wat hield en houdt me bezig deze week. Natuurlijk het virusje Corona. Schrijf het maar met hoofdletters. Wat kun je daarmee veel macht hebben. Vele machtige mensen proberen ook dan wel met geweld hun macht uit te breiden. Hebben er lak aan dat er dan vele duizenden mensen op de vlucht slaan, met rigoureuze gevolgen.

Maar ook het “VOORJAAR”, kreeg grote aandacht. Het jaargetijde dat er nu aan gaat komen.  De lente wordt het ook wel genoemd. Gelukkig die koude winter hebben we gehad. Al die vorstdagen met al die kou. Niets van gezien of gemerkt of het zal de koude handen zijn. Daar leef ik al meer dan 80 jaar mee. Lente is het. Wat een trots omdat weer mee te mogen maken. Ik hoef maar op het mijn balkon te komen en de vogels fluiten je toe.

Je hoort het van alle vogels. “Het is voorjaar”. We gaan aan de slag en wegwezen jij. Want ook zo klinkt het geluid soms. De mannen fluiten zich het apezuur om aan de vrouw te komen. Dat gaat ze lukken. Want er wordt gepaard. Dan een nestje gebouwd en dan de eitjes gelegd. Een paar rustige weken. Wel steeds goed op letten dat er geen indringers komen. Dan weer een paar zeer drukke weken met een gelukkig gevoel en gevolg wanneer de kinderen uitvliegen.

Zo gaat dat ook bij de merels die ik vele malen zie wanneer ik met de auto op pad ben. Vooral de man is dan erg druk bezig om zijn maaltijd bij elkaar te zoeken en dat lukt hem altijd. Want steeds komt hij terug. Wanneer hij niet sneuvelt. Want de merel en zijn gevolg is een veel gevraagd object voor roofvogels en ander gedierte wat van wat hartigs houdt. Ik kan zoeken wat ik wil. Nooit een maaltijd langs de weg. Soms een paar lege zakken van een niet net MENSJE. Meestal zo’n drie keer komt voor hen het voorjaar. Hebben ze geen moeite mee. Zit in hun genen. Mijn genen zijn nu zover dat ik op hou. De thee ga inschenken en die met een heerlijk versnapering ga drinken.

Cees